ฉันถามตัวเองบ่อยครั้ง …
เธอ … ทำให้ฉันเจ็บขนาดนี้
แล้วจะยังอยากรักเธอ … เพื่ออะไรอีก?
ฉันไม่มีคำตอบให้กับตัวเอง
นอกเสียจาก … ความรักที่มากล้น
จนสมานความเจ็บช้ำได้อย่างง่ายดาย
คำว่า … ให้อภัย
คือสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันลืมความทุกข์ใจได้
แค่ได้ทำให้ความรักของเรางอกงาม
เท่านี้ก็สร้างความสุขในใจฉันแล้ว
แต่ … ฉันเป็นแค่คนปลูกต้นไม้
เมื่อมันเติบโตจนแผ่กิ่งใบให้ร่มเย็น
ใครๆ ก็อยากมาพักพิง
ทำได้เพียงเฝ้ามองความสุขที่ตัวเอง
ไม่มีโอกาสอยู่ใต้ร่มเงานั้น
นานวัน … ที่ฉันค้นหาคำตอบ
ฉันจะรักเธอ … เพื่ออะไรอีก?
ฉันเอามือวางลงที่หัวใจตัวเอง
และฟังเสียงมันเต้นเป็นจังหวะ
… ความสุขมันจะเกิดขึ้นเมือเราอยากให้มันเกิดขึ้น
เพียงเท่านั้นฉันก็รู้ว่า …ฉันรักเธอเพราะฉันอยากรัก
ฉันมีความสุข เพราะฉันคิดถึงแต่ความสุข
ฉันไม่มีความทุกข์ เพราะฉันไม่คิดถึงความทุกข์นั้น
ถึงแม้ต้นไม้นั้นจะมีสักคนแอบอิงอยู่
ฉันก็มีความสุขแล้วจริงๆ ….
ฉันก็มีความสุขแล้วจริงๆ ….
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น