ไปให้...ไกลกว่าเดิม

เมื่อทุกคนเล่าปัญหาของเขาให้เราฟัง มักจะนึกถึงข้อพระคัมภีร์

 สุภาษิต บทที่ 17 ข้อ 22 ว่า "ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี
แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง"
นั่น เพราะทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมาจากความเชื่อภายในจิตใจ
วัยรุ่นหลายคนต้องเผชิญกับปัญหาการแยกทางกันของพ่อแม่แต่ไม่ใช่ทุกคนที่มี
ปัญหา หลายคนเคยต้องอยู่อย่างลำบากและไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ
แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่กลายเป็นโจรผู้ร้าย ก่อนอื่นเราต้องยอมรับว่าปัญหาก็คือปัญหา
เราจะแสร้งทำเหมือนว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้เลย
แต่เราสามารถเลือกได้ว่าจะจมกับปัญหาไปเรื่อยๆ
หรือเลือกจะหลุดจากวังวนของปัญหา ในวัยเด็กคงไม่สามารถออกจากบ้านได้
ถ้าเราเอาแต่คิดว่าหมาดำตัวนั้นจะฆ่าเด็กอย่างเรา และแม้สุดท้ายจะโดนหมากัดเข้าจริงๆ
มันก็ไม่สามารถฆ่าผมได้ อย่างมากก็แค่เจ็บ
ยกเอาพระคัมภีร์สั้นๆ ตอนนี้เพื่อฝากข้อคิด...เชื่อว่าสามารถทำให้
เราเป็นคนที่มีชีวิตที่ไปได้ไกลกว่าเดิม

ประการแรก "จงดูแลจิตใจ เพราะมันกำหนดทุกสิ่ง"
ในพระธรรมสุภาษิตบทที่ 4 ข้อ 23 ได้ย้ำในเรื่องนี้ว่า
"จงรักษาใจของเจ้าด้วยความระวังระไวรอบด้าน เพราะชีวิตเริ่มต้นออกมาจากใจ"
คนที่โชคร้ายที่สุดในโลกไม่ใช่คนที่เกิดมายากจน หรือเป็นเด็กกำพร้า
แต่คนที่โชคร้ายที่สุดในโลกคือคนที่คิดว่าตัวเองเกิดมาโชคร้ายกว่าคนอื่น
เป็นเรื่องจริงที่เรา พบว่าบางคนเกิดมาอย่างเพียบพร้อมในสายตาของคนรอบข้าง
แต่กลับไม่รู้สึกอิ่มใจในสิ่งนั้น แต่กลับมองหาว่าตนเองมีอะไรที่ด้อยกว่าคนอื่น
พร้อมกับบ่นกับตัวเองว่า "ฉันช่างน่าสงสารเสียจริง"
มันน่าแปลกที่ว่าเมื่อเราพยายามมองหาสิ่งที่เราเชื่อว่าเรามี เราก็จะพบสิ่งนั้นจริงๆ

นีล ทีแอนเดอร์สัน กล่าวว่า "คุณไม่สามารถใช้ชีวิตเกินกว่าสิ่งที่คุณเชื่อ"
(ชัยชนะเหนือความมืด) หากเรามีความเชื่อในทางบวก
เราย่อมพยายามขวนขวายที่จะทำให้ได้จนในที่สุดเราก็จะพบว่า
เราสามารถเป็นเช่นนั้นได้จริงๆ ดังที่ไบรอัน เทรซี่พูดไว้ว่า
"คุณยิ่งชัดเจนในสิ่งที่ต้องการ และสิ่งที่ต้องทำมากเท่าไหร่
ก็ยิ่งง่ายขึ้นมากเท่านั้นที่คุณจะเอาชนะนิสัยชอบผัดวันประกันพรุ่ง"(กินกบตัวนั้นซะ)
จึงอยากให้กำลังและขอให้ทุกท่านรอบคอบกับความคิด
เพราะทุกสิ่งที่คิดจะมีผลกับชีวิตจริงของเราเสมอ

ประการที่สอง "ยาที่ดีคือใจที่ร่าเริง" แม้ว่าเราจะมีความมานะบากบั่น
และต่อสู้ในชีวิตมากสักเท่าใด ก็ย่อมมีวันที่เรารู้สึกหมดแรง
ในเวลานั้นเราต้องการยาที่จะช่วยรักษาอาการหมดแรงในชีวิตของเราพระคัมภีร์
ตอนนี้บอกกับเราว่ายาที่ได้ผลก็คือ "ใจร่าเริง" ฟังดูเหมือนว่าเป็นเรื่องง่ายๆ
แต่หลายครั้งเราคงต้องยอมรับความจริงว่าการทำใจให้ร่าเริงนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
เลย อยากหนุนใจทุกคนว่าแท้ที่จริงแล้วเรามีสิ่งที่สามารถสร้างความร่าเริง
แก่จิตใจเราอยู่อย่างมากมาย แต่เรามักจะมองข้ามมันไปชีวิตในเมืองใหญ่
ทำให้เราลืมความสวยงามของธรรมชาติ จนเราแทบลืมไปแล้วว่าเราไปเที่ยวครั้งสุดท้าย
เมื่อไหร่ หรือบางคนอาจลืมไปแล้วว่าเวลาที่เราให้โอกาสกับคนที่ด้อยโอกาส
 ใจของเรามีความสุขและร่าเริงขนาดไหน

เมื่อครั้งที่พี่ไปเยี่ยมบ้านพักคนชราที่ปาดเกร็ด(บ้านราชาวดี)
พี่เหน็ดเหนื่อยกับการนำเกมและเดินทางตลอดทั้งวัน
แต่จิตใจของพี่มีความสุขมาก หวังว่าในวันหยุดครั้งต่อไปทุกท่านจะจัดเวลาไว้สำหรับ
การค้นหาจิตใจที่ร่าเริงของท่านด้วยนะค่ะ

ประการสุดท้าย "ใจที่สิ้นหวังทำให้เราป่วย"
เมื่อต้นปี...2011 ได้มีโอกาสไป follow up ตรวจร่างกาย
ปรากฏว่า...ผลเม็ดเลือดขาวต่ำ ปกติค่าจะอยู่ที่ 2000-4000
ซึ่งตอนนั้น ตกใจมากด้วย และคิดว่า...คุณปู่ ย่า พ่อแม่
ไม่มีใครเป็นโรค ร้ายนิหน่า...หลังจากนั้น
อาการก็แย่ลงๆๆ ทุกๆวัน หน้าที่เคยสดใสก็แย่มาก...
ตื่นนอนมาในตอนเช้า บางครั้งมีเลือดไหลออกมาจาก ในปากและจมูก
ใน 6 เดือนก็มีๆ มาเรื่อยๆ
อาการ ไม่ค่อยจะดีเลย...ทำเรื่องไปเรียนต่อที่ออสเตรเลียด้วย
ปรากฏว่า...ร่างกายพี่ไม่ไหวมากละ จากที่หน้าสดใส กลายเป็นหน้าซีดๆ
จากที่เราเคยร่าเริง...ใจห่อเหี่ยว...ไม่เข้าหาเพื่อน...ชอบอยู่คนเดียว
อยากนั่งรถไปไกลๆ...แต่เรากลับ ลืมไปว่ามีข้อพระคัมภีร์ของพระเจ้า
ที่หนุนใจเราเป็นอย่างดีอยู่...อพยพ 15:26 พระองค์ตรัสว่า
"ถ้าเจ้าทั้งหลายฟังพระสุรเสียงของพระเจ้าของเจ้า
และกระทำสิ่งที่ชอบในสายพระเนตรของพระองค์
เงี่ยหูฟังพระบัญญัติของพระองค์ และปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของพระองค์ทุกประการ
แล้วโรคต่างๆ ซึ่งเราบันดาลให้เกิดแก่ชาวอียิปต์นั้น
เราจะไม่ให้บังเกิดแก่พวกเจ้าเลย เพราะเราคือพระเจ้าแพทย์ของเจ้า"
จงเชื่อฟังและปฏิบัติตาม เมื่อพระเจ้าตรัสสิ่งใด
เมื่อพระวิญญาณภายในบอกกล่าว เมื่อมีเสียงพระเจ้าบอกกับเรา
จงรับเอาและปฏิบัติตาม
การไม่เชื่อฟัง และการละเลย หรือประพฤติปฏิบัติตัวตามตัณหาโลกนี้และ
หลงไปกับเนื้อหนัง นั่นเท่ากับว่าเราเองกำลังเรียกและเปิดประตูรับเอาโรคภัยไข้เจ็บด้วย

ดังนั้นพระคัมภีร์ตอนนี้ได้เตือนใจเราอย่างมากว่าอย่าปล่อยให้ใจของท่านจม
อยู่กับความท้อแท้สิ้นหวัง เพราะมันไม่เพียงกัดกินชีวิตและเนื้อหนัง
แต่กัดกินท่านแม้กระทั่งจิตวิญญาณไม่มีสิ่งมีชีวิตใดที่ไม่เคลื่อนไปข้าง หน้า
แต่ในมนุษย์นั้นจิตใจที่อ่อนแรงสามารถทำให้เราตายทั้งเป็นได้
ขอให้เรา ทุกคนระวังและรักษาใจของท่านไว้เสมอ
หมั่นทานยาแห่งความร่าเริง และไม่เข้าหาความท้อใจ
ทุกวันนี้...
แต่ความกลัวจนไม่กล้าออกไปไหนต่างหากที่สามารถทำให้เราตายได้จริงๆ

ขอพระเจ้าอวยพรชีวิตทุกคนให้ไปได้ไกลกว่าเดิมนะค่ะ  ขอบพระคุณพระเจ้า Amen