วันอาทิตย์ที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2555

“~**~เดินจากวันนี้ . . . ยังดีกว่าถูกเธอทำร้ายใจ “~**~

  อยู่กับเธอไป ก็ไร้ค่า
               
เสียเวลา . . . ที่รักเธอไป มากกว่านี้               รักที่ให้ . . . เธอกลับไม่ใยดี               เดินจากวันนี้ . . . ยังดีกว่า ถูกเธอทำร้ายใจ

              
               ถึงฉัน . . . จะลืมเธอไม่ได้ 
               แต่ก็ยัง . . . ดีกว่าเสียใจ ไปมากกว่านี้
               จากกันแล้ว  . . . ขอให้เธอโชคดี                พบแต่คนดี ๆ ที่รักเธอ . . . ลาก่อน
               หากต่อไปนี้ จะไม่มีเธออยู่                แต่ขอให้รับรู้ . . . ฉันยังอยู่ได้เสมอ                จะยิ้มหัวเราะกินได้ เหมือนอย่างเธอ                จะสดชื่นอยู่เสมอ  . . . จะไม่ให้เธอต้องกังวลใจ 
               ขอบคุณสำหรับ วันเวลาที่ผ่านมา  . . .
               ซึ่งมันมีค่า . . . กับฉันอยู่เสมอ
               จะไม่ลืมเลย . . . กับความทรงจำที่ได้ อยู่กับเธอ                จะยังคงผูกพัน อยู่เสมอ ไม่เปลี่ยนไป 
               กับการที่ . . . เธอนอกใจฉัน                ไม่ต้องคิดมันว่า . . . เจ็บแค่ไหน                น้ำตายังคง . . . ไม่แห้งเหือด ไปจากใจ                เจ็บแค่ไหน . . . เจียนตายก็รู้กัน                บทเรียนจากเธอ . . . ฉันจะเก็บไว้คิด                เตือนจิตไว้สม่ำเสมอ
               เจ็บแค่ไหน รู้ไว้จะไม่พลั้งเผลอ
               กลับไปรักคนอย่างเธอ เหมือนกับคนโง่ ๆ ที่เป็นมา . . .     
      

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น