ทันทีที่เห็นเธอเดินเข้ามา . . .
คราบน้ำในรอยตา . . . ก็จางหาย
เธอซับมันออกไปอย่างง่ายดาย
คล้ายเธอรับความทุกข์ . . . ของฉันไว้ กับตัวเอง
คราบน้ำในรอยตา . . . ก็จางหาย
เธอซับมันออกไปอย่างง่ายดาย
คล้ายเธอรับความทุกข์ . . . ของฉันไว้ กับตัวเอง
วันสุดท้าย . . . เธอคืนความทุกข์ทั้งหมด ไม่เคยจดจำ "ความรัก" ของสองเราไว้ . . . เป็นเช่นนี้ ฉันอยากจะขอเวลา เพื่อทำใจ ได้โปรดปล่อยให้ . . . ฉันร่ำไห้เพียงลำพัง . . .
อดคิดถึงวันที่ . . . รักกัน ครั้งแรก
ทำไมเธอช่าง . . . แตกต่าง กับวันนี้
วันที่เธอ ไม่เหลือความใยดี
วันที่ทิ้งแ ละจากฉันไป ได้ลงคอ . . .
ทำไมเธอช่าง . . . แตกต่าง กับวันนี้
วันที่เธอ ไม่เหลือความใยดี
วันที่ทิ้งแ ละจากฉันไป ได้ลงคอ . . .
ฉันได้แต่ร้องไห้ และปลอบใจตัวเองว่า . . . วันหนึ่งฉันจะเป็นคนใหม่ . . . ที่ดีกว่า วันหนึ่งรอยยิ้มจะไม่ฉาบกั้น ความหวั่นไหว แล้ววันหนึ่งรอยน้ำตานั้น . . . จะจางไป แล้ววันหนึ่งหัวใจ . . . ต้องลืมเธอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น