การเดินทางของความรัก
ก็เปรียบเหมือนป้ายจราจรบนถนน
เมื่อความรักเริ่มต้น
ฉันมองเห็นสัญญาณให้เดินตรงไปข้างหน้า
และมีความสุขกับระยะทางที่เดิน
ข้างทางมีแต่สิ่งสวยงาม มีเพียวเธอและฉันที่จูงมือกันไป
จนเมื่อความรักของเรางอกงาม และหล่อหลอมจนเป็นความผูกพัน
สัญญาณหนึ่งที่บอกกับฉัน
คือการหยุดหัวใจเอาไว้ตรงนี้
หยุดไขว่คว้าเพื่อให้ได้มา มากกว่าเธอที่ฉันมีอยู่
และฉันก็เชื่อในสัญญาณ
แต่ไม่ว่าเส้นทางจะทอดไปไกลแค่ไหน
ยังไงก็ย่อมมีทางแยกเสมอ
เธออยากไปตามทางของเธอ
และนั่นก็เป็นสัญญาณหนึ่ง ที่ทำให้เราต้องลงเอยด้วยการจากลา
แต่ฉันก็มักละเลยที่สัญญาณหัวใจบอก
ว่าอย่าย้อนกลับไปเพื่อเริ่มต้นใหม่
ทางนั้นมันตัน มันอันตราย
และมันก็มีเครื่องกีดขวางมากมาย ที่รอคอยเราอยู่
ฉันไม่เคยเชื่อ
จนเมื่อเจอหนททางที่ไม่มีสัญญาณให้ล่วงรู้
สำหรับฉัน…มันเหมือนความเจ็บปวดที่เธอมอบให้
เสมือนเดินอยู่บนถนนที่ทอดยาวไกลสุดตา และไร้ซึ่งแสงนำทาง
ฉันหาทางออกไม่เจอ
ตอนนี้…ฉันกำลังนั่งพักอยู่ริมทาง
ณ จุดพักของคนที่ไปต่อไม่ไหว
นั่งรอจนกว่าฉันจะมีแรงขับเคลื่อนหัวใจ
และพามันเดินหน้าต่อไปบนเส้นทางงดงามที่รอให้พบเจอ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น