วันจันทร์ที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

\\(^0^)// ไม่มีใครที่ไร้ค่า (*_*)


~ไม่มีใครเกิดมาไร้ค่า

แม้แต่คนโง่ที่สุด~
ยังฉลาดในบางเรื่อง และคนฉลาดที่สุด_ก็ยังโง่ในหลายเรื่อง
~ไม่มีอะไรเสียเวลาไปมากกว่า
การคิดที่จะย้อนกลับไปแก้ไขอดีต
ไม่เคยมีอะไรช้าเกินไป ที่จะทำใหสิ่งที่ตนฝัน
คนที่ไม่เคยหิว
ย่อมไม่ซาบซึ้งรสของความอิ่ม
ความสำเร็จที่ผ่านความล้มเหลว ย่อมหอมหวานกว่าเดิม
อันตรายที่สุดของชีวิตคนเราคือการคาดหวัง
"อย่า"ยอมแพ้
ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่ เหตุผลของคนๆ หนึ่ง...
อาจไม่ใช่เหตุผลของคน
อีกคนนึง ถ้าคุณไม่ลองก้าวเดินต่อไป

คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่า

ทางข้างหน้าเป็นอย่างไร
ปัญหาทุกอย่างล้วนอยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น ยินดีกับสิ่งที่ได้มากับสื่งที่เรามี
และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป หลังพายุใหญ่ผ่านพ้นไป^^

ฟ้าย่อมสดใสเสมอ
มีแต่วันนี้ที่มีค่า ไม่มีวันหน้า วันหลัง
คนเรา ไม่ต้องเก่งไปทุกอย่าง แต่จงสนุกกับงานทุกชิ้น
ที่ได้ทำ ณ ตรงนั้น
หัวใจของการเดินทางไม่ได้อยู่ที่
จุดหมายเสมอ..ไป
หากอยู่ที่
ประสบการณ์สองข้างทาง.....มากกว่า....คุณว่าจิงไหม?

วันศุกร์ที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

L.O.V.E.

"When you love someone, say it. 



Say it loud. Say it right away, or the moment...just passes you by."

Love can make you happy but often times it hurts, 

but love is only special when you give it to who its worth."

"Love has no control and neither does one's mind when they are in love."

วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

การเดินทางที่แสนวิเศษ

เมื่อดวงอาทิตย์ ได้เวลาลับเลือนหายไป
อันความมืดมิด ก็เข้ามายึดครองเอาไว้เปรียบดังชีวิต ไม่ได้มีด้านเดียวเรื่อยไป
เมื่อเวลาพ้นผ่าน ก็ต้องพบกับความเลวร้าย

ดังที่เธอพบในวันนี้ มีม่านสีดำกั้นรอบกาย
แต่ไม่ต้องกลัว ในความมืดมิดยังมีความหมาย


...จับมือฉันไว้ เมื่อเธอไม่เห็นแม้สิ่งใดๆ
ในความมืดมิดบาดลึกจนขาดใจ ส่งมือเธอมาให้ฉัน
กอดตัวฉันไว้ หลับตาฟังเสียงหัวใจกันและกัน
และเธอจะรู้ว่าความมืดนั้น มันช่างงดงาม


โปรดเชื่อใจฉัน ยามที่เธอไม่มีทางไป
ประคองกอดฉัน สูดหายใจลึกๆ เข้าไว้

สิ่งที่เธอพบในตอนนี้ อาจหวาดกลัวแทบทนไม่ไหว
แต่ฉันเอง จะอยู่เคียงข้างเธอไม่ห่างไกล