วันเสาร์ที่ 21 เมษายน พ.ศ. 2555

ไกล

มองดูดวงดาวบนฟ้าที่พร่างพราว ความฝันคนเราก็คงเป็นอย่างนั้น
ถ้ามีโอกาสได้เป็นเจ้าของมัน จะมีคุณค่าอะไรถ้าไร้คนชื่นชม
ปลายทางระหว่างความหวังที่เส้นชัย จุดหมายยิ่งใหญ่เท่าไรไม่สำคัญไปกว่า
ถ้ามีแค่ใครสักคนร่วมทางเดินฝ่าไปจนถึงด้วยกัน

ใครจะยิ้มให้ฉันวันที่ถึงเส้นชัย ใครจะร่วมดีใจในตอนนั้น
วันที่เราแพ้ทางใครบอกว่าไม่เป็นไร ยังมีวันที่เลวร้ายกว่านี้

ที่มันจะมา แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ จะกลัวทำไมเพื่อนยังอยู่
วันใหม่อาจมา กับปัญหามากมาย กอดคอกันไว้ให้พร้อมจะสู้
เพราะแม้บางทีอาจไม่เป็นดั่งฝัน ฉันรู้ว่ายังมีเพื่อนที่อยู่ตรงนั้นเหมือนเก่า
จะดีจะร้ายยังไงก็เพื่อนเรา ไม่เคยเปลี่ยน
ความฝันยังเก่า จุดหมายไม่เคยเปลี่ยน แต่เพื่อนไม่เคยเก่า

ที่มันจะมา แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ จะกลัวทำไมเพื่อนยังอยู่
วันใหม่อาจมา กับปัญหามากมาย กอดคอกันไว้ให้พร้อมจะสู้
เพราะแม้บางทีอาจไม่เป็นดั่งฝัน ฉันรู้ว่ายังมีเพื่อนที่อยู่ตรงนั้นเหมือนเก่า
จะดีจะร้ายยังไงก็เพื่อนเรา ไม่เคยเปลี่ยน
ความฝันยังเก่า จุดหมายแม้จะเปลี่ยน แต่เพื่อนไม่เคยเปลี่ยน

วันอังคารที่ 17 เมษายน พ.ศ. 2555

สายน้ำไม่ไหลกลับ

ใครก็รู้สายน้ำทุกสายไม่เคยไหลทวนไม่คืนกลับมา อยากให้รู้ว่าฉันไม่คิดจะเดินย้อนวันเวลา 
แค่อยากเห็นสายน้ำในครั้งก่อน ที่ฉันได้เคยว่ายเวียน เคยยิ้มและมีน้ำตา ยังสวยยังงามดังเดิมรึเปล่า 

อยากมาหามาถามได้รู้เรื่องราวชีวิต ไม่พบไม่เจอตั้งนาน วันวานนั้นเป็นสุดดีหรือไร 
ส่วนตัวฉันฉันนั้นก็เหงาก็ตามประสา เมื่อครั้งที่เธอจากมา มันคงไม่เคยได้ลองคบใคร 

ใครก็รู้สายน้ำทุกสายไม่เคยไหลทวนไม่คืนกลับมา อยากให้รู้ว่าฉันไม่คิดจะเดินย้อนวันเวลา 
แค่อยากเห็นสายน้ำในครั้งก่อน ที่ฉันได้เคยว่ายเวียน เคยยิ้มและมีน้ำตา ยังสวยยังงามดังเดิมรึเปล่า 

แค่ได้เห็นสายน้ำไม่แห้งเหือด เท่านั้นก็เพียงพอใจ 
แค่ได้เห็นเพื่อนรักยังเหมือนเก่า เท่านั้นก็คงบอกลากันไป 

แค่อยากเห็นสายน้ำในครั้งก่อน ที่ฉันได้เคยว่ายเวียน เคยรักและห่วงหนักหนา 
ยังสวยยังงามดังเดิมรึเปล่า ฉันยังรักเธอ แม้ว่ามันไม่ใช่แบบเดิม